بررسی سمیت کشنده و تحت کشنده قارچ کش ایپرودیون+کاربندازیم در ماهی کپور معمولی(cyprinus carpio)

هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر سم ایپرودیون+کاربندازیم بر میزان بقا، آسیب شناسی بافت آبشش و کبد و فاکتورهای بیوشیمیایی خون ماهی کپور بود. ماهیان برای سازش با موقعیت جدید به مدت یک هفته نگهداری گردیدند. پس از تعیین محدوده اثر سم، آزمایش سمیت کشنده در این محدوده انجام گرفت. مقادیر lc50 در محدوده اطمینان 95% با روش آنالیز پروبیت مرگ و میر در زمان های 24، 48، 72 و 96 محاسبه شد. در نهایت جهت انجام آزمایش تعداد 120 عدد ماهی در 4 تیمار هر کدام با 3 تکرار و مجموعا 12 آکواریوم 60 لیتری قرار گرفت و تا پایان دوره به مدت یک هفته نگهداری شد. نمونه¬های خون و بافت در بچه ماهیان کپور معمولی بعد از 7 روز قرارگیری در معرض غلظت تحت کشنده (10، 25 و 50 درصد غلظت lc50) ایپرودیون+کاربندازیم به همراه بچه ماهیانی که در معرض سم نبودند، استحصال شد. بلافاصله پس از بیهوشی، از هر ماهی نمونه خون استخراج گردید و در آزمایشگاه شیمی مقادیر گلوکز، پروتئن کل، کلسیم، آلبومین و کلسترول با استفاده از کیت های زیست شیمیایی و روش اسپکتروفتومتری محاسبه شد. در آزمایشگاه بافت شناسی، جهت بافت شناسی کبد و آبشش ماهیان از آنالیزهای بافت شناسی کلاسیک استفاده گردید. نتایج به دست آمده از آنالیز پروبیت نشان داد که غلظت کشنده (lc50) سم ایپرودیون+کاربندازیم برای ماهی کپور در زمان¬های 24، 48، 72 و 96 ساعت به ترتیب 0، 99/109، 26/90 و 78/62 میلی گرم بر لیتر می¬باشد. نتایج آسیب شناسی بافت کبد عوارضی از جمله دژنره شدن هپاتوسیت¬ها، کبد چرب، خونریزی را نشان داد. بررسی آسیب¬های آبششی نشان داد که هیپرپلازی، اتصال لاملاهای ثانویه، چماقی شدن و آنوریسم با افزایش غلظت¬های سم مشاهده شد. نتایج آنالیزهای خون شناسی نشان داد که میزان گلوکز بین تیمار شاهد و تیمارهای سمی افزایش معنی دار وجود داشت (05/0>p). بین تیمار شاهد با تیمارهای حاوی سم اختلاف معنی¬دار در پروتئین وجود داشت (05/0>p). مقدار آلبومین دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>p). بین تیمارها از نظر میزان کلسیم و کلسترول اختلاف معنی دار وجود نداشت (05/0<p).